Ulica Wesoła
Po trzecim rozbiorze Polski nastąpił napływ ludności rosyjskiej do liczącego wtedy siedem tysięcy mieszkańców Gostynina. Poza rosyjskimi urzędnikami z rodzinami, duży procent stanowili żołnierze stacjonujący w mieście. Dla 2 tysięcy żołnierzy 3. pułku strzelców pieszych wybudowano koszary przy ulicy Kutnowskiej.
Na rogu ulicy Wesołej i Żychlińskiej stał budynek , w którym mieścił się klub oficerski. W innym budynku na rogu ulic Wesołej i Długiej odbywały się próby orkiestry pułkowej. Z powodu rozlegającej się stamtąd muzyki ulicę nazwano Wesołą.1
Pocztówka, wydana przez G. Boehma w 1907 roku z oznaczeniem 07 7602 na rewersie ilustruje widok ówczesnej ulicy Wesołej, a dzisiejszej Legionów Polskich w Gostyninie. Umieszczona na narożniku budynku trójkolorowa flaga rosyjska i umundurowane postacie - najpewniej żołnierzy rosyjskich, potwierdzają historyczne dzieje tego miejsca.
Dla ludności rosyjskiej w 1890 roku wzniesiono w Gostyninie cerkiew pod wezwaniem św. Mikołaja. Cerkiew usytuowano na rogu ulicy Wesołej i Kutnowskiej. Dzwonnicę cerkwi wybudowano tak, że była dość mocno wysunięta w ulicę zmniejszając jej szerokość. Widok ulicy Kutnowskiej z tym szczególnym usytuowaniem dzwonnicy przedstawia kartka pocztowa wydawnictwa G. Boehm z 1908 roku z oznaczeniem cyfrowym 08 54147 na rewersie.
Nieoceniona Daria Banasiak-Błaszczak w jednym z wielu zamieszczonych w lokalnej prasie artykułów pisze: "Z przekazów rodzinnych wiem, że cerkiew miała wieżę, na pewno kopułę i dzwony charakterystyczne dla prawosławia, dużo małych dzwonów. W budynku cerkiewnym znajdowała się duża sala z malowidłami cerkiewnymi. Były to ikony. W czasie uroczystości procesje udawały się do rzeki Skrwy. Tam zanurzano krzyż i święcono wodę tak jak odbywa się to w obrządku prawosławnym."2
Dzwonnica została rozebrana po odzyskaniu niepodległości w 1918 roku. Budynek główny cerkwi "po przejściach" istnieje do dzisiaj. Po drugiej wojnie światowej w budynku mieściła się komenda ZHP, później LOK, Sanepid i jadłodajnia miejska. Na początku lat dwutysięcznych odkryto wewnątrz budynku pod tynkiem freski przedstawiające postacie świętych. Wobec ważności tego wydarzenia, zupełnie nieważne wydaje się to, kto i dlaczego malowidła te ukrył. (LB, marzec 2014)
1 Konarska- Pabiniak, B.: Gostynin Szkice z przeszłości. Gostynin, 2004.
2 Banasiak-Błaszczak, D.: "Głos Gostyniński", 2000 r.
Liczba wejść:
Wykorzystujemy pliki cookies w celach statystycznych. Można zablokować zapisywanie cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Szczegółowe informacje znajdują się w polityce prywatności naszej firmy dotyczącej cookies. Akceptuję.