Gostynińska Dybanka
Oz Gostyniński jest jedną z większych atrakcji turystycznych miasta. Kręty wał towarzyszy dolinie rzeki Skrwy i ciągnie się przez teren Ziemi Gostynińskiej na długości 14 kilometrów. Występująca na obszarze moreny dennej w formie symetrycznych wałów forma wodno-lodowcowa przypomina nasypy kolejowe i rozciąga się zgodnie z kierunkiem lodowca N-S. Na terenie miasta obszar wału pokryty jest lasami. Maksymalna bezwzględna wysokość ozu wynosi 121,5 m n.p.m. i wzniesienie to nazywa się Dybanką. Góra położona jest 1,5 km na południowy wschód od centrum miasta, a jej nazwa pochodzi od słowa czatować. Legenda mówi o zbójcach, którzy "dybali" tu na kupców wiozących sól i inne towary do Gostynina.
Wśród dawnych pocztówek gostynińskich widoki Dybanki zajmują zaszczytne miejsce. Jedna dziesiąta część zbioru do 1945 roku to ilość znacząca, szczególnie jeśli weźmie się pod uwagę fakt, że po 1945 roku fotografie Dybanki nie miały już szczęścia do ilustrowania pocztówek. Najpewniej dlatego, że przez zadrzewienie góra przestała być fotogeniczna.
Prezentację tematycznych pocztówek rozpoczynam od wydanej w 1909 roku kolorowej kartki.
Kolejne ujęcie tego samego widoku przedstawia niżej reprodukowana pocztówka wydana w 1910 roku. Przedstawiony obraz pokazuje, że góra była obiektem chętnie odwiedzanym przez spacerujących. Szereg osób idących po szlaku przez Dybankę jako żywo przypomina widoki w górach, a już na pewno jest zaczynem miejscowej turystyki i w naturalny sposób wytyczonych szlaków pieszych wędrówek.
Ciekawostką w tych dwóch pocztówkach jest oznakowanie na rewersie wykonane przez wydawcę G. Boehma. Pierwsze dwie z wydrukowanych zestawów cyfr, a mianowicie 09 w połączeniu z 22709 i 10 z 59148 stanowią skrót roku wydania, tutaj 1909 i 1910. Daty te są bardzo przydatne kolekcjonerom przy opisywaniu zbioru i katalogowaniu pocztówek.
Pocztówką z widokiem Dybanki z korespondencją życzeniową wysłaną przez ostatniego właściciela majątku Skrzany k. Gostynina, kończę ilustrowanie widoku nie zadrzewionej wtedy jeszcze góry. Kartę wydano w latach trzydziestych XX wieku na co wskazuje gatunek papieru, technika druku, ostemplowania i daty na rewersie.
Jeszcze jedna legenda związana z Dybanką mówi o tajemniczych lochach i tunelach, ciągnących się pod ziemią od zamku aż do Płocka. Loch miał też łączyć zamek ze wzgórzem Dybanka i ukrytym w nim skarbem. Podczas badań archeologicznych na początku lat osiemdziesiątych XX wieku podobno odkryto w zamku loch, który odpowiednio zabezpieczono. Czyżby potwierdzało się, że każdej legendzie jest jakaś cząstka prawdy? (LB, sierpień 2013)
Liczba wejść:
Wykorzystujemy pliki cookies w celach statystycznych. Można zablokować zapisywanie cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Szczegółowe informacje znajdują się w polityce prywatności naszej firmy dotyczącej cookies. Akceptuję.