Talie kart Kempnera
Wydawcy najczęściej zamawiali w drukarni kilka wzorów pocztówek z widokami jednej miejscowości. Tworzyły one serie wydawnicze, które nawet jeżeli nie były numerowane, albo nie mają żadnych oznaczeń cyfrowych, pomagają swoim podobieństwem w pracach badawczych. Także kierując się datami obiegu pocztowego, udaje się w dużym przybliżeniu określić rok wydania kartek pocztowych. Charakterystyczne cechy wzorów rewersów, niezależnie od magicznego 1905 roku, bywają pomocne w ustalaniu danych o producentach - drukarniach, nawet przy braku ich sygnatur. W latach późniejszych - po 1905 roku, coraz częściej pojawiają się na pocztówkach nazwy nakładców, wydawców i czasem wytwórców, a działalność firm drukarskich jest lepiej opisywana.
Wszystko, o czym wyżej, należy do czynności mogących doprowadzić do jako takiego uporządkowania i opisania także wydawnictw Ludwika Kempnera. Jednak niezależnie od podejmowanych działań, należy pogodzić się z myślą, że niekoniecznie może udać się stworzyć kompletny katalog kempnerowskich kartek pocztowych.
Najstarszym stemplem na pocztówce Kempnera w zbiorze jest datownik pocztowy z dnia 19 października 1901 roku, na kartce z datą korespondencji 6 listopada 1901 roku (różnica wynika z niestosowania kalendarza rosyjskiego przez Polaków). Bardzo podobny Widok Tumu nad Wisłą z pocztówki spotkamy na pocztówkach innych wydawców. W tym przypadku, jest to ujęcie fotograficzne wykonywane z tego samego miejsca co późniejsze, tyle że w pewnych odstępach czasu.
Pocztówka Katedra w Płocku wydana przed 1905 rokiem, w zbiorze z korespondencją z 1907 roku, została wydana powtórnie, jest inaczej zaprojektowana, w oprawie dostosowanej do przepisów międzynarodowych. Cztery poniższe ilustracje pokazują wykorzystanie i przystosowanie tego samego obrazu do nowych wymogów. Dotyczy to przeniesienia na jedną stronę kartki pocztowej korespondencji i miejsca na adres odbiorcy.
Ujęcie z pocztówki było eksploatowane przez innych wydawców przez trzy dziesiątki lat. Jedenaście kartek w zbiorze wykonanych różnymi technikami drukarskimi, w różnych kolorach i wydanych przez innych wydawców ubogaca zbiór, mimo tego samego ujęcia wydrukowanego z jednego negatywu.
Zebrać całego Kempnera i wiedzieć wszystko o Rozenfeldzie, to sen kolekcjonera powtarzający się coraz częściej, w miarę powiększania kolekcji i przybywania wiedzy o dawnym Płocku z jego pocztówkową ikonografią. Na jawie ten sen zmienia się w pewność, że ci dwaj wydawcy dali początek i najlepsze wzory dla innych wytwórców i wydawców płockich kartek pocztowych na następne lata. Na kilka dekad funkcjonowania pocztówek, dzisiaj nazywanych starymi. (LB, wrzesień 2011)
Liczba wejść:
Wykorzystujemy pliki cookies w celach statystycznych. Można zablokować zapisywanie cookies, zmieniając ustawienia przeglądarki. Szczegółowe informacje znajdują się w polityce prywatności naszej firmy dotyczącej cookies. Akceptuję.